‘Wat je denkt ben je zelf’

13 nov ‘Wat je denkt ben je zelf’

Wie is er niet opgegroeid met de woorden: ‘Wat je zegt ben je zelf…’? Maar laten we nog een stapje verder gaan: Zou het ook zo kunnen zijn ‘alles wat je denkt ben je zelf?’

Alles wat wij in de wereld om ons heen zien, beleven en meekrijgen word gefilterd door onze eigen zintuigen en ook nog eens door onze eigen overtuigingen en verwachtingspatronen. Als je aan een zaal vol mensen vraagt om aan iets ‘moois’ te denken, zal iedereen in de zaal aan iets anders denken. Omdat iedereen het door zijn eigen filter van overtuigingen laat gaan. Denk aan een mooie vrouw, een mooi kristal, een mooi landschap, een mooi interieur. Allemaal verschillende varianten van één geopperd onderwerp.

Zo gaat dat ook in het dagelijkse leven. Alles wat een ander zegt of uitstraalt, neem jij waar via jouw zintuigen en daarop baseer jij jouw mening van de ander. Met die wetenschap kun je zeggen: ‘wat je denkt, ben je zelf’. Want alles wat jij waarneemt bij de ander, is iets wat jouw filter wel of niet herkent. En daarmee zijn de meeste mensen geneigd om gedrag of uitstralingen van een ander te bestempelen met goed of fout.

Terwijl het enige wat je daarmee te kennen geeft is, dit ben ik ook en dit ben ik niet.

Maar als we ervan uitgaan dat we allen als bewuste mensen naar die heelheid streven, naar die absolute eenheid, waar geen dualiteit; goed of fout, bestaat. Dan ontvang je door de dag heel wat informatie over jouw groeimogelijkheden.

Want wat je bij de ander ziet, zegt vooral iets over jouw bewustzijnsontwikkeling op een bepaald vlak. 

Bijvoorbeeld: Je vindt je buurman hartstikke irritant. Waarom dan? Omdat hij altijd zoveel aandacht vraagt/nodig heeft. Dit zegt dan met name wat over jouw interpretatie van aandacht vragen. Ben jij zelf in staat om aandacht te vragen en je ruimte op dat gebied in te nemen? En lukt het jou om aandacht aan jezelf te geven? Daarmee bedoel ik ook: op tijd je grenzen aangeven, als je buurman genoeg aandacht heeft gekregen volgens jou. Of laat je hem gewoon zijn gang gaan?
Kortom: Wat je denkt ben je zelf.
De buurman is niet per sé irritant. Jouw reactie op het gedrag van de buurman vind je irritant. Als je goed bij jezelf kunt blijven, kun je de buurman zichzelf laten zijn en jezelf ook. Dan hoeft er geen irritatie aan te pas te komen.

Ik nodig je uit om af en toe je eigen observaties en irritaties eens onder de loep te nemen. Spui eens uitgebreid over een ander zijn gedrag, in de wetenschap dat het geen feiten zijn over wie de ander is, maar uitsluitend jouw observaties, die door jouw (beperkte) filter gaan. Kijk waar je je bewust kunt worden van je beperkingen en sta jezelf toe eens liefdevol te zijn naar dát, waar je zo’n moeite mee hebt als je het in een ander ziet.

Niet alleen mensen, maar ook je kinderen, situaties en je lichaam kun je op die manier inzetten. Alles is puur een afspiegeling van jouw waarneming. Soms krijg je symbolische informatie over jouw overtuigingen. Maar neem de uitdaging aan en probeer eens een keer op papier te zetten, wat je nou zo raakt aan de situatie, je lichaam of je kind. Het zegt erg veel over hoe jij in het leven staat en waar je jezelf nog tegen houdt om nog meer van het leven te genieten.

Als je je zo kunt openen en de verschillende kanten van je persoonlijkheid kunt accepteren en beseft dat je beide kanten van de medaille als potentie in je draagt. Dan hoef je geen energie te verspillen aan het veroordelen van anderen. Maar kun je de wereld om je heen steeds beter observeren. Alle energie die je daarbij overhoudt, kun je uiteraard weer besteden aan het creëren van liefde, plezier en schoonheid in jouw leven.

Heel veel plezier en succes met het vertalen van jouw leven!